1.n. предност, привилегија
2.n. 1. предност, повластување; склоност, претпочитување: have/express a preference for sth претпочита/повеќе сака нешто: I must admit Ј have a preference for younger men Морам да признаам дека претпочитам помлади мажи.
2. give/show preference to sb дава некому предност; give А preference (over В) дава предност на А (пред Б); повеќе претпочита А (одошто Б): Preference is given to those who have young children Предност им сс дава на тие со мали деца.
3. have no strong/particular preference не претпочита ништо посебно.
4. (be chosen/selected/nominated) in preference to sb/sth (избраи/номиниран) е (пред/место некој/нешто): Many people choose the train in preference to driving Многу луѓе претпочитаат да патуваат со воз отколку сами да возат