Речник /  Конвертор

inhibit

1.забранува
2.v. спречува, забранува; /2/ задржува; /3/ кочи, сопира
3.кочи

inhibited

1.adj. be/feel inhibited се чувствува непријатно; повлечен/резервиран е; резервирано се држи: He's very inhibited Тој е многу повлечен/резервиран; Men are more inhibited about touching each other than women На мажите им е повеќе непријатно меѓусебно да се допираат од жените

inhibiting

1.adj. 1. med. psych, инхибиторен, инхибирачки.
2. law забранувачки, рестриктивен

inhibiting sg

1.сигнал на забрана

inhibition

1.забрана
2.n. спречување, потиснување; /2/ кочење, задржување, сопирање
3.сопирање

inhibitory

1.inhibiting