starve

1.гладува

2.v. гладува, умира од глад; /2/ (ирен.) измачува

1.phr.v. starve sb into sth/doing sth со глад принудува некого на нешто/да направи нешто; starve sb into submission со глад принудува некого на покорност; starve a town into surrender со глад принудува град да се предаде

starve of

1.phr.v. starve sb/sth of sth; be starved of sth гладува/страда за нешто; лишен е од нешто: The inhabitants were starved of news Жителите беа гладни за вести

starveling

1.n. arch. неисхранет човек/животно

Речник / Конвертор

starve

starve into

starve of

starveling