Речник /  Конвертор

вика

1.to cry out

кој вика

1.crying a.

навика

1.habit n.

по навика

1.from habit

вика до засипнатост

1.to cry oneself hoarse

вика

1.roar n.

викање

1.row n.
2.shouting n.

викар

1.vicar n.

предизвика бура на одушевување

1.receive a standing ovation; raise the roof

како ли се викаше; ?

1.what's his/her/its name; what- d'you-call-him/her/it/them?

Како се викаш?

1.What's your name?

злото не треба да го викаш тоа само доаѓа

1.never trouble trouble till trouble troubles you; he that seeks trouble never misses

има навика да

1.be in the habit of; have the habit; have a trick to/of

му поминува во навика

1.make a habit of it/sth

по/од навика

1.from/out of habit; from force of habit; as per usual

стекнува навика

1.get into the habit of; get used to

вика

1.v. to shout, to cry, to vociferate

викач

1.m. caller

завика

1.v. to begin to shout, to yell, to cry, to call, (ретко) to begin to invite, to ask

дојдовме, зашто сте не викале

1.we came because you had sent for us

извика

1.v. to shout, to cry out, to exclaim

изнавика

1.v. to cry, to scream, to screech

извика

1.v. to decry, to cry down, to censure

навика

1.f в. навик

надвика

1.v. to out roar, to outcry

невикан

1.a. uninvited, unasked, uncalled

неповикан

1.a uncalled for, uninvited unasked

одвика

1.v. breaking of a habit, weaning, from, desuetude, disuse

повикан

1.a. called, asked, invited

предизвикател

1.m agent, provocateur, defiant

предизвикува, предизвика

1.v to provoke, to call forth, to give rise to, to arouse, to stir up, to cause, to raise, to evoke, to compel, to challenge

провикува, провика

1.v. to begin to shout, to cry out

развикува, развика

1.v. to begin to cry, to begin to shout, to begin to make a noise about

ја вика мајка си

1.he invites his mother

свикува, свика

1.to call (together); (парламент) to convene, to convoke; (митинг) to call to summon

се здоби со навика

1.to get into habit of, to acquire a habit

навика

1.habit

сувикав

1.lanky lankily