1.глава
2.n. глава; /2/ (pl. без промени) грло (добиток); /3/ глава, раководител; /4/ главче (на клинец), главица (зелка); /5/ врв, криза
to bring to a head - заострува
to come, to a head - достига критична точка; /6/ преден дел
at the head of - на чело; /7/ лице на монета, "глава"
to make head - се пробива
to make head against - дава отпор
to turn somebody's head - завртува глава на некого
to lay heads together - се советува, се договара
• off one's head - надвор од себе
to go off one's head - губи глава
to put out of one's head - исфрла од глава, заборава
over one's head - над нечија моќ и сфаќање; a. главен, водечки; /2/ напреден; /3/ челен; v. предводи, управува; /2/ тргнува, држи правец
to head back, to head off - препречува (пат), прави тешкотии
3.компј. види read/write head
4.управува
5.главен
